Een WC pot wat is dat??
Blijf op de hoogte en volg Lenneke
15 Februari 2014 | Ghana, Tamale
Lieve iedereen,
Het is alweer veelste lang geleden dat ik iets van me heb laten horen, ik zou een heleboel excuses kunnen verzinnen en een hoop daarvan zullen er ook waar zijn, maar als ik heel eerlijk ben heb ik hier gewoon zoveel leuke dingen te doen dat ik vergeet om te schrijven..
Ik wil jullie allemaal super erg bedanken voor jullie bijdragen aan het dak, er is al zoveel geld gesponserd dat bijna het hele dak al gefinancierd kan worden. De eerste materialen zijn dan ook al gekocht en de start van het bouwen gaat waarschijnlijk volgende week beginnen. De familie is onwijs dankbaar en elke dag bedanken ze me weer opnieuw, een bedankje die jullie dus in je zak kunnen steken!
Veder gaat het hier nog steeds super goed, het is alweer meer dan een week geleden dat ik voor de tweede keer in 3 maanden afscheid heb moeten nemen van mama, deze keer ging gelukkig een stuk gemakkelijker dan de eerste keer, ze heeft nu wel gezien dat ik me hier kan redden in mijn eentje. We hebben mama's verblijf in Ghana afgesloten met 5 heerlijke dagen aan de kust, bij een plek die net zo goed de rustplaats van Bob Marley had kunnen zijn, de wiet lucht is al sterk aanwezig rond 8 uur s'ochtends en verdwijnt eigenlijk niet meer de hele dag, we werden omringd door rasta's die eigenlijk de hele dag niks anders deden dan blowen, chillen en pratjes maken met ons en dat zorgde voor hilarische momenten maar we hebben hier ook heerlijk gegeten ( Kaas en capuccino!!) , mega veel geslapen en lekker genoten van de luxe. Mam ik denk dat er afentoe wel gezegd mag worden dat ik super trots op je ben en het heel dapper vond dat je samen met mij deze onvergeetelijk ervaring hebt gedeeld. Jij zal Tamale nooit meer vergeten maar de mensen hier jou ook niet meer, je beschilderingen worden elke dag bewonderd en gebruikt, en je hebt echt iets tastbaars achtergelaten!
Ik ben sinds deze week ook begonnen aan een nieuw project, het Yudah Mahama project, dit is een project voor kansarme meiden tussen 13 en 25 die hier de kans krijgen om op nieuw te beginnen. Ze wonen met ongeveer 30 meiden in een huis en hier worden zij opgeleid tot naaister. Wij zijn daar om hen te helpen met engels en rekenen zodat ze de kleren die ze maken ook kunnen verkopen. Het is echt een super leuk project! De meiden zijn zo blij en dankbaar als je er bent en elke morgen als je aankomt wordt je met dikke knuffels onthaald. De meiden komen niet vaak het huis uit en als ze al weggaan is het om te werken, daarom hebben wij bedacht dat we samen met alle meiden volgende week een dagje naar het zwembad gaan. Dat wordt al een hele onderneming want zie maar is hoe je 30 meiden in zo'n busje krijgt, maar in Afrika past alles dus het wordt vast een onvergetelijke en vooral histirische dag.
Mijn laatste 5 weken zijn alweer ingegaan en dit keer echt...
Dat betekent dat ik nog meer ga genieten, meer lol ga maken en helaas ook meer ga beseffen hoe erg ik Ghana ga missen.
De afgelopen 3 maanden is deze plek mijn thuis geworden, het chaotische verkeer, de drukte op straat , 10 personen in de taxi , mensen die gewoon even met je komen praten omdat ze graag vrienden met je willen worden, de oneindige behulpzaamheid , iedereen op straat begroeten , een agent toch maar je telefoon nummer geven omdat die er toch wel eng uit ziet met zijn mega geweer, iedereen die met je mee wilt naar Nederland, de tientallen huwelijksaanzoeken en uithuwlijkingen, en natuurlijk alle kinderen en mensen waar ik stuk voor stuk een beeje van ben gaan houden. Dit alles heeft een plekje in mijn hart gekregen en ik ga alles uit mijn laatste 5 weken halen want het is voorbij voordat je het weet!
Ik kan natuurlijk geen blog plaatsen zonder er een grappige gebeurtenis in te plaatsen dus ik heb weer een leuke,
Mijn familie heeft zoals jullie weten 9 kinderen waarvan er 6 naar school gaan, 2 zijn er nog veelste jong om naar school te gaan maar voor een broertje was er gewoon simpel weg geen geld om hem naar school te sturen. Ik heb gevraagd voor hoeveel geld hij naar school kan, en dat kwam neer op 10 euro voor zijn hele basisschool carriere, dus van de kleuterklas tot groep 8. Ik heb toen besloten om zijn schoolgeld te betalen want voor die 10 euro, wil ik wel drie uur extra borden uitserveren bij van der valk, als dat betekent dat hij naar school kan. Maar zonder uniform kan je hier niet naar school, dus ik ben op vrijdag middag met mijn oudste broer en mijn klein broertje in de taxi gestapt om naar de stad te gaan voor een uniformpje en nieuwe schoenen. Hij veranderde van het oh zo drukke en stoere mannetje in een toch wel klein en verlegen jongentje toen die in de grote drukke stad kwam, mijn huis ligt best wel ver van de stad en hij komt daar vrijwel nooit. Hij had de middag van ze leven, en na het shoppen gingen we ook even een hapje eten, nadat die zijn bord met rijst en kip naar binnen had gewerkt (een heel kippen poot met bot) moest ons mannetje naar de wc om te poepen, ik met hem naar de wc en bij de wc pot aangekomen kijkt die me aan met zijn handjes om hoog en zijn verbaasde blik van wat moet ik hier nou weer mee, waar moet ik gaan zitten??
De arme schat had nog nooit in ze leven een wc pot gezien, en hij had dan ook de grootste lol toen die er op zat.
Eenmal thuis aangekomen werd die door alle kindjes uit het dorp gillend ontvangen, omdat die middag in town was geweest en terug kwam met nieuwe schoentjes.
Als het goed is begint die maandag op school en kan ook hij hard zijn best gaan doen voor een diploma!
Ik wil jullie nogmaals heel erg bedanken namens mij en mijn Afrikaanse familie voor jullie bijdragen!!!
Het is alweer veelste lang geleden dat ik iets van me heb laten horen, ik zou een heleboel excuses kunnen verzinnen en een hoop daarvan zullen er ook waar zijn, maar als ik heel eerlijk ben heb ik hier gewoon zoveel leuke dingen te doen dat ik vergeet om te schrijven..
Ik wil jullie allemaal super erg bedanken voor jullie bijdragen aan het dak, er is al zoveel geld gesponserd dat bijna het hele dak al gefinancierd kan worden. De eerste materialen zijn dan ook al gekocht en de start van het bouwen gaat waarschijnlijk volgende week beginnen. De familie is onwijs dankbaar en elke dag bedanken ze me weer opnieuw, een bedankje die jullie dus in je zak kunnen steken!
Veder gaat het hier nog steeds super goed, het is alweer meer dan een week geleden dat ik voor de tweede keer in 3 maanden afscheid heb moeten nemen van mama, deze keer ging gelukkig een stuk gemakkelijker dan de eerste keer, ze heeft nu wel gezien dat ik me hier kan redden in mijn eentje. We hebben mama's verblijf in Ghana afgesloten met 5 heerlijke dagen aan de kust, bij een plek die net zo goed de rustplaats van Bob Marley had kunnen zijn, de wiet lucht is al sterk aanwezig rond 8 uur s'ochtends en verdwijnt eigenlijk niet meer de hele dag, we werden omringd door rasta's die eigenlijk de hele dag niks anders deden dan blowen, chillen en pratjes maken met ons en dat zorgde voor hilarische momenten maar we hebben hier ook heerlijk gegeten ( Kaas en capuccino!!) , mega veel geslapen en lekker genoten van de luxe. Mam ik denk dat er afentoe wel gezegd mag worden dat ik super trots op je ben en het heel dapper vond dat je samen met mij deze onvergeetelijk ervaring hebt gedeeld. Jij zal Tamale nooit meer vergeten maar de mensen hier jou ook niet meer, je beschilderingen worden elke dag bewonderd en gebruikt, en je hebt echt iets tastbaars achtergelaten!
Ik ben sinds deze week ook begonnen aan een nieuw project, het Yudah Mahama project, dit is een project voor kansarme meiden tussen 13 en 25 die hier de kans krijgen om op nieuw te beginnen. Ze wonen met ongeveer 30 meiden in een huis en hier worden zij opgeleid tot naaister. Wij zijn daar om hen te helpen met engels en rekenen zodat ze de kleren die ze maken ook kunnen verkopen. Het is echt een super leuk project! De meiden zijn zo blij en dankbaar als je er bent en elke morgen als je aankomt wordt je met dikke knuffels onthaald. De meiden komen niet vaak het huis uit en als ze al weggaan is het om te werken, daarom hebben wij bedacht dat we samen met alle meiden volgende week een dagje naar het zwembad gaan. Dat wordt al een hele onderneming want zie maar is hoe je 30 meiden in zo'n busje krijgt, maar in Afrika past alles dus het wordt vast een onvergetelijke en vooral histirische dag.
Mijn laatste 5 weken zijn alweer ingegaan en dit keer echt...
Dat betekent dat ik nog meer ga genieten, meer lol ga maken en helaas ook meer ga beseffen hoe erg ik Ghana ga missen.
De afgelopen 3 maanden is deze plek mijn thuis geworden, het chaotische verkeer, de drukte op straat , 10 personen in de taxi , mensen die gewoon even met je komen praten omdat ze graag vrienden met je willen worden, de oneindige behulpzaamheid , iedereen op straat begroeten , een agent toch maar je telefoon nummer geven omdat die er toch wel eng uit ziet met zijn mega geweer, iedereen die met je mee wilt naar Nederland, de tientallen huwelijksaanzoeken en uithuwlijkingen, en natuurlijk alle kinderen en mensen waar ik stuk voor stuk een beeje van ben gaan houden. Dit alles heeft een plekje in mijn hart gekregen en ik ga alles uit mijn laatste 5 weken halen want het is voorbij voordat je het weet!
Ik kan natuurlijk geen blog plaatsen zonder er een grappige gebeurtenis in te plaatsen dus ik heb weer een leuke,
Mijn familie heeft zoals jullie weten 9 kinderen waarvan er 6 naar school gaan, 2 zijn er nog veelste jong om naar school te gaan maar voor een broertje was er gewoon simpel weg geen geld om hem naar school te sturen. Ik heb gevraagd voor hoeveel geld hij naar school kan, en dat kwam neer op 10 euro voor zijn hele basisschool carriere, dus van de kleuterklas tot groep 8. Ik heb toen besloten om zijn schoolgeld te betalen want voor die 10 euro, wil ik wel drie uur extra borden uitserveren bij van der valk, als dat betekent dat hij naar school kan. Maar zonder uniform kan je hier niet naar school, dus ik ben op vrijdag middag met mijn oudste broer en mijn klein broertje in de taxi gestapt om naar de stad te gaan voor een uniformpje en nieuwe schoenen. Hij veranderde van het oh zo drukke en stoere mannetje in een toch wel klein en verlegen jongentje toen die in de grote drukke stad kwam, mijn huis ligt best wel ver van de stad en hij komt daar vrijwel nooit. Hij had de middag van ze leven, en na het shoppen gingen we ook even een hapje eten, nadat die zijn bord met rijst en kip naar binnen had gewerkt (een heel kippen poot met bot) moest ons mannetje naar de wc om te poepen, ik met hem naar de wc en bij de wc pot aangekomen kijkt die me aan met zijn handjes om hoog en zijn verbaasde blik van wat moet ik hier nou weer mee, waar moet ik gaan zitten??
De arme schat had nog nooit in ze leven een wc pot gezien, en hij had dan ook de grootste lol toen die er op zat.
Eenmal thuis aangekomen werd die door alle kindjes uit het dorp gillend ontvangen, omdat die middag in town was geweest en terug kwam met nieuwe schoentjes.
Als het goed is begint die maandag op school en kan ook hij hard zijn best gaan doen voor een diploma!
Ik wil jullie nogmaals heel erg bedanken namens mij en mijn Afrikaanse familie voor jullie bijdragen!!!
-
15 Februari 2014 - 12:31
Harry:
Hi Len,
Wat kan jij toch leuk vertellen en wat zit je daar op je plek.
Ben enorm blij dat je reis zo'n succes is en dat je ter plekke ook echt iets hebt kunnen doen.
Lieverd geniet maximaal maar dat hoef ik jou niet uit te leggen.
Je trotse en gelukkige Pa -
15 Februari 2014 - 12:44
Elfriede:
Hoi Len,
Leuk hoor weer een nieuw project met die 30 meiden. Dat wordt vast een gezellig en een groot feest met z'n allen op stap naar het zwembad.
Kan je nagaan bij ons is een wc-pot zo gewoon, dan kan je je niet voorstellen dat iemand anders denkt helppp wat is dat voor ding wat moet ik hiermee??
Heeel veeeel plezier de laatste 5 weken en geniet er vooral van want ze zijn zo voorbij.
Dikke kus, Elfriede Xx -
15 Februari 2014 - 14:41
Dorine:
Ja het was een fantastische tijd en ik laat je zeker met een gerust hart achter. Je bent daar zooo op je plek... stiekem ben ik natuurlijk hartstikke jaloers
Het is in ieder geval een ervaring die we niet snel zullen vergeten.
Geniet er nog maar dubbel zo hard van.
dikke knuffel van je salaminga moeder
-
16 Februari 2014 - 01:10
Priet Graveland:
lieve lenneke,met veel plezier en begripjouw laatsteverslag gelezen Mooi, het dak kan erop!!! leuk van dat jongetje met z,n nieuwe schoenen op een pot ,die hij nog nooit gezien had en toch een drol draaien, nu weer met een stel meiden onder je hoede op stap lieverd geniet ervan hier alles bij het oude ,liefs knuffel oma priet -
16 Februari 2014 - 11:12
Jane Van Streun:
Hoi lenneke,
Een tijdje geleden was de Nederlandse ambassadeur voor Ghana op de TV. Hij was zeer lovend over het land ,vond dat het economisch vooruit ging en de corruptie minder werd.
En jij met al je projecten werkt er hard aan mee!!
Hartstikke goed meid. Opa en ik hebben overmorgen een feestje voor onze beide verjaardagen , we zullen je missen!!'
Lieve schat doe de hartelijke groeten aan de familie waar je in huis bent en all the best.
Oma Jane. -
20 Februari 2014 - 10:26
Oma/Opa Böhm:
hallo Lenneke,
weer een leuk verhaal = damk je wel.
goed dat er voor het dak voldoende in gedoneerd.
nu maar zorgen dat het er ook op komt, maar dat zal ook wel lukken.
veel plezier nog in de laatste weken.
dus tot ziens in nadij.
oma/opa böhm.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
