Godzijdank ik heb nog een wc!
Blijf op de hoogte en volg Lenneke
08 November 2013 | Ghana, Tamale
Ik ben nu sinds vijf dagen in Ghana en alles is anders dan ik gewend ben, ze drinken water uit zakjes , poepen in poepgaten en anders gewoon op straat en doen alles heel erg rustig aan er is nergens een planning voor, dat laatste past wel bij me denk ik! Maar alle mensen zijn echt super lief en heel erg behulpzaam.
De eerste twee dagen bestonden vooral uit heel veel reizen want we vertrokken op zondag vanuit Nederland naar Accra, en maandag hadden we een hele lange busreis van Accra naar Tamale, de stad waar ik de komende 3 maanden blijf. Hier hebben wij Bash en Sylvester ontmoet twee super aardige Ghaneese mannen die ons gaan begeleiden hier in Tamale, Bash kan heel erg goed Nederlands dus dat is gelukkig makkelijk communiceren.
De eerste paar dagen sliep ik samen met nog 4 vrijwilligsters in het kantoortje, de verzamelplaats van alle vrijwilligers. De meiden zijn echt super aardig, en ik ben heel er blij dat ik dit niet allemaal alleen heb hoeven doen, want hoewel heel veel mensen hier wel engels spreken gaat de communicatie niet altijd even makkelijk!. Bash heeft ons in de vier dagen alle plekken van Tamale laten zien die we moeten kennen, de stad is echt heel erg druk en veel groter dan ik had verwacht overal op straat zitten mensen en hangen ze een beetje, verkopen ze voedsel en rijden ze rond in taxi's of op motoren. Een van de drukste plekken is de lokale markt, ik heb nog nooit een plek gezien waar zoveel verschillende mensen, spullen, voedsel en verschillende geuren op een paar honderd vierkante meter passen. De markt was echt wel een grote cultuur shock, want alles wordt er verkocht, vissen die eruit zien en ruiken alsof ze er al 4 weken liggen maar ook een hele geit en alles wat er uit hem komt van darmen tot het schedel. En hier in Ghana is voedsel heel belangrijk dus niks wordt er weggegooid, wat voor ons restafval is, is hier een soort van lekkernij.
Bij onze introductie hoorde ook een rondleiding op de school waar ik ga werken, het is een vrij grote school, met ongeveer 10 klassen van 40 kinderen en een crèche. We werden heel warm ontvangen, de leraren waren heel dankbaar dat we kwamen en de kinderen stormde op ons af om te knuffelen en te spelen met de salaminga's, zo worden wij hier genoemd, dat betekend blanke. Na de rondleiding op de school zijn we naar het stadion van Tamale gefietst, het stadion is echt super groot en heel erg modern in vergelijking met alle hutjes die er om heen staan. Het stadion is dan ook een beetje de trots van Tamale. Hier worden ook concerten in gegeven, die heel erg populair schijnen te zijn, een soort van toppers in de Arena maar dan op zijn Ghanees, binnenkort gaan we naar zo'n concert.
Elke dag kwamen we rond een uur of 3/4 weer terug bij het kantoor, en daar zaten de rest van de vrijwilligers die al langer hier zijn. Allemaal hele aardige mensen die ons de nodige tips en verhalen geven, vooral over alle ziektes en kwaaltjes want op het moment dat wij aankwamen hadden er drie malaria en twee waren er niet lekker dus er staat me nog een hoop te wachten!
Vanaf morgen ga ik wonen in mijn gastgezin, en ik ben heel erg benieuwd hoe het daar zal zijn want tot nu toe heb ik nog vrij mild gegeten, lekker kunnen douchen en een gewone wc gehad wat hier vrij ongewoon is.
Tot nu toe heb ik het echt super erg naar me zin, maar ik mis jullie wel al een beetje!
De eerste twee dagen bestonden vooral uit heel veel reizen want we vertrokken op zondag vanuit Nederland naar Accra, en maandag hadden we een hele lange busreis van Accra naar Tamale, de stad waar ik de komende 3 maanden blijf. Hier hebben wij Bash en Sylvester ontmoet twee super aardige Ghaneese mannen die ons gaan begeleiden hier in Tamale, Bash kan heel erg goed Nederlands dus dat is gelukkig makkelijk communiceren.
De eerste paar dagen sliep ik samen met nog 4 vrijwilligsters in het kantoortje, de verzamelplaats van alle vrijwilligers. De meiden zijn echt super aardig, en ik ben heel er blij dat ik dit niet allemaal alleen heb hoeven doen, want hoewel heel veel mensen hier wel engels spreken gaat de communicatie niet altijd even makkelijk!. Bash heeft ons in de vier dagen alle plekken van Tamale laten zien die we moeten kennen, de stad is echt heel erg druk en veel groter dan ik had verwacht overal op straat zitten mensen en hangen ze een beetje, verkopen ze voedsel en rijden ze rond in taxi's of op motoren. Een van de drukste plekken is de lokale markt, ik heb nog nooit een plek gezien waar zoveel verschillende mensen, spullen, voedsel en verschillende geuren op een paar honderd vierkante meter passen. De markt was echt wel een grote cultuur shock, want alles wordt er verkocht, vissen die eruit zien en ruiken alsof ze er al 4 weken liggen maar ook een hele geit en alles wat er uit hem komt van darmen tot het schedel. En hier in Ghana is voedsel heel belangrijk dus niks wordt er weggegooid, wat voor ons restafval is, is hier een soort van lekkernij.
Bij onze introductie hoorde ook een rondleiding op de school waar ik ga werken, het is een vrij grote school, met ongeveer 10 klassen van 40 kinderen en een crèche. We werden heel warm ontvangen, de leraren waren heel dankbaar dat we kwamen en de kinderen stormde op ons af om te knuffelen en te spelen met de salaminga's, zo worden wij hier genoemd, dat betekend blanke. Na de rondleiding op de school zijn we naar het stadion van Tamale gefietst, het stadion is echt super groot en heel erg modern in vergelijking met alle hutjes die er om heen staan. Het stadion is dan ook een beetje de trots van Tamale. Hier worden ook concerten in gegeven, die heel erg populair schijnen te zijn, een soort van toppers in de Arena maar dan op zijn Ghanees, binnenkort gaan we naar zo'n concert.
Elke dag kwamen we rond een uur of 3/4 weer terug bij het kantoor, en daar zaten de rest van de vrijwilligers die al langer hier zijn. Allemaal hele aardige mensen die ons de nodige tips en verhalen geven, vooral over alle ziektes en kwaaltjes want op het moment dat wij aankwamen hadden er drie malaria en twee waren er niet lekker dus er staat me nog een hoop te wachten!
Vanaf morgen ga ik wonen in mijn gastgezin, en ik ben heel erg benieuwd hoe het daar zal zijn want tot nu toe heb ik nog vrij mild gegeten, lekker kunnen douchen en een gewone wc gehad wat hier vrij ongewoon is.
Tot nu toe heb ik het echt super erg naar me zin, maar ik mis jullie wel al een beetje!
-
10 November 2013 - 02:01
Monique Rijnsdorp:
Ohhh Lenneke wat een geweldig avontuur, ik ben zo benieuwd naar je volgende verhalen zeker over die van je nieuwe gastgezin? Hoe zal dat gaan? Wat een primitiviteit staat je te wachten en ik duim dat je niet ziek wordt. Leuk straks met die kindertjes werken zeker als ze zo spontaan zijn, ik vermoed dat het veel knuffelen wordt......
Nou lieverd geniet en ik wacht met veel plezier op je volgende verhalen.
Kus en knuffel, Monique -
13 November 2013 - 09:22
Renze Van Streun:
Boeiend verhaal! Ik neem mijn pet voor je af en wens je nog heel plezier in dat heel andere land.
Een dikke knuffel van opa en oma. -
01 December 2013 - 09:01
Oma Priet:
hoi lieve lenneke ibentots op je liefs,kus kus hus -
21 December 2013 - 02:02
Prietgraveland:
hoi, lief grietje eindelijk kan ik jou zonder de hulp van dorine of thijs joun een berichtje sturen hhelnerg bedankt voor je lieve kerst kaart( op tijd zelfs wat heb jij het fijn zeg. ik ben zo blij voorje dat je je zo goedkunt aanpassenpsas goed op jezejf ,dorine komt er snel aan lijktme ook heerlijkmom samen te weken en genietennj,he dikke vette knuffel van oma prietik zou wel uren met je kunnnen kletsen. t,is 2 uur in de nachtnnu nog verzenden kus kus kus gen dan nog een knuf doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
