Wat Ghanese vertraging...

Ik probeer nu al anderhalve week me blog te uploaden maar het is me niet echt gegund want elke keer dat ik het probeer valt de stroom uit, doet het internet het niet, heeft Vodafone storing of val ik gewoon in slaap. Daarom uploaad ik er gelijk twee, jullie moeten natuurlijk wel een beetje up to date blijven!

Het is nu alweer twee weken geleden dat hier ik mijn eerste Ghanese oud en nieuw heb gevierd, en wat een feest was dat zeg die Ghanezen zijn helemaal gestoord.
Op de dag van het feest zelf was iedereen vrij rustig over het feest, er zou wat vuur zijn en mannen zouden met messen en geweren rondlopen maar ze wisten toen niet eens zeker of het nou op woensdag of op donderdag gevierd zou worden. Ik stelde me er dus niet zo heel veel van voor, een paar Ghanezen die om een groot kampvuur zouden dansen met hun geweren in de lucht, dacht ik.

Dus toen ik om half negen die avond samen met vier andere vrijwilligers en Bash onze begeleider op de weg stond, kijkend naar een stoet van wel tienduizend Ghanezen allemaal met fakkels, geweren en messen in hun hand wist ik echt niet wat ik zag. Om de seconde hoorde je weer een klap van een geweer of een mes over de grond slepen en bij elke klap kreeg ik weer een kleine hartverzaking. De stoet was via de grote weg, op weg naar het huis van de chief, na een tijdje werden Malou en ik de stoet in geduwd, en daar stond ik dan tussen al die gestoorde dansende idioten, een heleboel waren er ook verkleed en het voelde net alsof we waren ontvoerd door de Taliban die op weg was een land te veroveren. En die negers maar lachen, omdat wij zo bang waren, want zij vonden het volkomen normaal dat het vuur in het rond vloog en het vuurwerk tussen de mensen wordt gegooid. En dan te bedenken dat je in Nederland een vuurwerk bril of een aansteeklont gebruikt en hier wordt je fakkel aangestoken met een deo bus en een aansteker, echt wat een bizarre nacht, als je het leuk vindt om te kijken kan je bij youtube zoeken naar firefestival in Tamale dan zie je een beetje hoe het was. Het was de engste en tegelijkertijd de leukste Oud en nieuw die ik ooit heb meegemaakt!

Om een beetje bij te komen van het feest, zijn we dat weekend samen met 6 vrijwilligers naar Kintampo afgereisd. Hier sliepen we bij Hand in hand en dat is een organisatie opgericht door Nederlanders, en die bieden school en onderdak aan gehandicapte, en hebben daarbij ook een paar vakantie huisjes neergezet. Echt hele luxe huisjes, vergeleken met wat we hier gewend zijn. Daar vandaan zijn we watervallen gaan bezoeken en naar de monkey’s wezen kijken. Het was echt een super lekker weekend, en ik heb hier zelfs mijn eerste regenbui gehad. We zijn teruggereisd met een Tro Tro zo heette de busjes hier, je moet je een beetje groot Marokkanen busje voorstellen die helemaal volgestouwd wordt met mensen, zo’n 50 ongeveer. Het was een reis van 6 uur zonder tussenstop dus wel erg lang, maar ook wel weer heel erg leuk om mee te maken, Afrikaanser kan het bijna niet.

Veder heb ik het echt nog super naar me zin, ik begin me echt al een beetje Ghanees te voelen. Ik kan hele dagen vullen met een beetje niks doen, een ochtendje werken op de school en s’middags winkelen in het stadje of lekker een beetje helemaal niks doen. Onderweg nog een paar vrienden maken , een dutje doen of mijn blog schrijven en s ‘avonds ben je weer helemaal gesloopt.